دلم برای صدای زندگی که موقع بارون از ناودون خونه ها میومد تنگ شده
ناو دونی که الانه فقط تو محلات قدیمی تازه اونهم تک و توک به چشم میخورن
دوره بچگی که گاهی با همبازی ها یه لحظه میرفتیم زیر اون ناودون وای میستادیم تا کمی جسممون خیس بشه
الانه شدیدا دلم میخواد که روحم خیس بشه
دلتنگی خیلی بد هست!!!!!!!!!
ای ول دای حقیقتا با این وبلاگت
من همه صفحه هاتو گرفتم تا سر فرصت بشینم بخونم
ممنون مرسی
رسم امانت داری رو رعایت کنی عیبی نداره
بازم بیا و نظر بذار
سلام دوباره...
برای خوندن خودم می خواستم عزیزم!
مطمئن باش جایی استفاده نمی کنم!
و مرسی از اظهار لطفت!
ممنون